Roland Vaandrager - 1 april 2023 - Een jaar of langer in bezit
Deze camera combineert de wereld van foto en video op een geweldige manier, met sublieme ergonomie en een uitgebreid lensaanbod.
In 2019 overwoog ik al om over te stappen op mirrorless, maar toen was het nog te vroeg. De S1 was toen net uit, en maakte een hele goede indruk. Er waren toen echter nog onvoldoende (betaalbare) lenzen. Dat is nu opgelost, er is ruimschoots aanbod in L mount lenzen van Panasonic, Sigma en Leica. Vergeleken met de andere grote drie zijn de kwaliteit en de prijzen van deze L mount lenzen op hetzelfde (hoge) niveau.
Terug naar de S1. Ik heb deze gekozen vanwege de beeldkwaliteit, ergonomie, de zoeker en zoals gezegd de kwaliteit van de lenzen. Ik had een Nikon D610, met een aantal relatief oude Nikon-lenzen. Bij overstappen naar mirrorless moest ik het hele pakket vervangen, maar dat zou toch moeten, ook als ik bij Nikon zou blijven. Ik werd niet blij van de kleuren van de Canon R6, niet blij met de autofocus van de Nikon Z6, en niet blij van de ergonomie van een willekeurige Sony-camera. Beeldkwaliteit maakt niet veel verschil, het werd de Lumix S1: het buitenbeentje dat meer aandacht verdient. In juni 2022 kocht ik de Lumix S1.
De beeldkwaliteit is echt goed, vooral zijn kleuren mooi natuurlijk. Ook bij weinig licht zijn de foto's tot ISO 3200 uitstekend bruikbaar, en ISO 6400 als het echt moet. Er zijn een aantal kleurprofielen die hun naam eer aandoen: natural geeft natuurlijke kleuren zonder groen- of roodzweem, en bijvoorbeeld portrait maakt huidtinten weer wat realistischer. De zwart-wit-modi gebruik je niet vaak, maar zijn op zichzelf al erg mooi.
Er is goed nagedacht over de ergonomie. De camera is groot en is gebouwd als een tank. Voor mijn grote handen is het formaat ideaal, ik kan bijvoorbeeld geen grip krijgen op een Sony-grip. Maar het is wel echt een groot apparaat, het formaat is vergelijkbaar met bijvoorbeeld een Canon EOS 5D. Mirrorless kan kleiner, kennelijk had dat geen prioriteit voor de S1 (kies dan de S5). Door het formaat zijn er veel knoppen en is er een verlicht display bovenop. De meest gebruikte functies hebben een knop onder je rechter duim, alleen voor play moet je je linkerhand gebruiken. Je kun alle knoppen herprogrammeren, en er is een quick menu waar je je eigen vaak gebruikte functies in kunt zetten. Het display heeft een hoge resolutie, kleuren zien er goed uit. Het touchscreen werkt zoals verwacht, alle menu's werken net zo goed met het touchscreen als met de wieltjes en joystick.
De evf (zoeker) is ook een reden om voor deze camera te kiezen en de optische zoeker van een DSLR gedag te zeggen. Net als de S5 en de Leica SL2 is dit de beste evf op de markt. De kleuren zijn mooi, de resolutie is hoog en de vergroting is ook hoog. Het is een kopie van het gewone display, dus alles wat je daar ziet, zie je ook in de evf.
De camera is een hybrid: er zijn dus veel mogelijkheden voor video. Er is een eigen videostand, met genoeg kleurprofielen en andere keuzes. Het is jammer dat je om video echt goed te laten werken een firmware-update van 100 euro moet kopen. Die geeft je raw-output via hdmi, het v-log kleurnprofiel en vooral een echte separate videomodus met eigen instellingen. De ingebouwde microfoon is erg matig, gebruik een externe microfoon. Het scherm is wel kantelbaar, maar het kantelt niet naar links. Jezelf vloggen gaat dus niet zonder externe monitor. De Lumix S1H is Netflix-approved en is de video-georienteerde variant van de S1. Zegt dat genoeg?
De nadelen dan: autofocus, het formaat en gewicht en het gebrek aan basis-lenzen.
De autofocus is contrastgebaseerd. Voor een contrast-autofocus werkt hij erg goed, hij is snel en precies mits er voldoende licht en contrast is. In het donker is dat al gauw niet meer zo, en voor grote vlakken werkt de AF niet. In de praktijk heb je er bij fotograferen niet zo'n last van als de meesten roepen. Bij sportfotografie gaat het wel mis: bij 9 fps zijn 6 foto's scherp. Tracking werkt matig, en bij video zie je een beetje focus hunting. Sony en Canon winnen glansrijk op dit vlak, maar voor gewone single shot fotografie heb je nergens last van.
Toch het formaat en gewicht: vergelijk deze Lumix S1 + Lumix 24-70 2.8 objectief bijvoorbeeld met de Canon R6 + RF 24-70. De Lumix-combi weegt 1,8 kilo, de Canon-combi weegt 1,4 kilo. Je sleept het toch de hele dag mee. Andere Lumix- en Sigma-lenzen voor L mount zijn ook zwaarder dan de Canon- en Sony-equivalenten.
Ten slotte het lensaanbod. Er zijn genoeg ontzettend goede lenzen, er moeten echter nog meer basic-lenzen komen. Bijvoorbeeld bestaat de Sigma 150-600 f5-6.3 in de goedkopere Contemporary-variant en in de duurdere en betere Sport-variant. Voor L mount is alleen de Sport-variant verkrijgbaar, misschien moet de Contemporary nog komen?
Ondanks de nadelen zijn er genoeg redenen om juist wel voor de Lumix S serie te kiezen. De beeldkwaliteit en ergonomie staan voorop, en Panasonic heeft met de S5 II laten zien dat autofocus grote stappen heeft gemaakt. Ben je geen sportfotograaf, stel je prijs op een goede bediening en wil je hoge kwaliteit lenzen gebruiken? Zet deze S1 dan zeker op je shortlist. Kijk ook even naar de Lumix S5 II.