Dit objectief heeft een naar fullframe (35mm) sensor omgerekende brandpuntafstand van ongeveer 28-56mm. Het objectief is zwaar. De beeldkwaliteit is echter te vergelijken met objectieven met een vaste brandpuntafstand en een vergelijkbaar maximaal diafragma van f/1.8. Je moet het gewicht van dit objectief dus eigenlijk vergelijken met drie prime-objectieven met een brandpuntsafstand van respectievelijk 18mm (28mm fullframe), 22mm (35mm fullframe) en 35mm (56mm fullframe). Dan zit je cameratas dus snel vol. Daarnaast hoef je met deze Sigma 18-35mm f/1.8 niet telkens objectieven te wisselen. Mijn grootste bezwaar is de omvang van dit objectief. De lengte van het objectief inclusief filter en lensdoppen is namelijk 15cm. Mijn cameratas is maximaal 14cm diep, waardoor ik dit objectief niet efficiënt kan opbergen. Zolang het objectief op mijn camera zit, is dat geen probleem, maar zodra ik ga wisselen is er geen plek. Ik gebruik dit objectief dan ook doelbewust (met de gedachte dat ik geen objectieven hoef te wisselen).

Als "walkaround" objectief voor bijvoorbeeld vakantiefoto's zou ik dit objectief niet snel gebruiken. De 18mm vind ik niet wijd genoeg en de 35mm heeft net een te grote beeldhoek voor een portretfoto zonder vervorming. In dat opzicht kan je beter de canon EF-S 17-55mm (fullframe 24-85mm) f/2.8 gebruiken.

De Sigma 18-35mm f/1.8 is een objectief waarmee je vooral mooie creatieve foto's kunt maken. De persoon of het object waarop je scherpstelt kun je heel mooi losmaken van de onscherpe achtergrond. Wanneer de afstand tussen jou en je onderwerp groter wordt, neemt de beperkte scherptediepte wel snel af en dan merk je niet veel verschil met een objectief met een maximaal diafragma van f/4. Ik vind sowieso dat de foto's bij gebruik van het maximale diafragma (in dit geval f/1.8) minder scherp zijn dan één of twee stops erboven. In het geval van de Sigma levert een diafragma van f/2.8 duidelijk scherpere foto's van je onderwerp op (nadeel: de achtergrond wordt ook minder onscherp). N.B. voor foto's met meerdere personen moet je toch rekening houden met een diafragma van maximaal f/4.

Met de korte minimale scherpstelafstand van ongeveer 28cm kun je op macrogebied ook nog best wel mooie foto's maken. Paddenstoelen en bloemen krijg je prima beeldvullend. Door deze korte aftand krijg je tevens een heel mooi effect van de beperkte scherptediepte.

Mijn exemplaar moest ik echt even kalibreren. De AF via de zoeker van mijn Canon EOS 80D zat er op alle brandpuntsafstanden en scherpstelafstanden compleet naast. De USB-dock van Sigma en een kalibratieset boden dan ook uitkomst. Scherpstellen via live view (dus zonder gebruik van de spiegel) was wel oké. Heb je een Canon camera uit de EOS-M serie, dan hoef je het objectief niet te kalibreren en heeft de aanschaf van een USB-dock of kalibratieset geen meerwaarde. Los van de kalibratie, merk ik dat de AF met dit objectief er af en toe toch naast zit (zowel via de zoeker als met live view). Zeker met een groot diafragma (f/1.8-f/2.2) in combinatie met een omgeving met weinig licht of een object met weinig contrast. Maar goed, dat kan ook aan mijn camera liggen.