In mijn eerste review was ik tot volgende conclusie gekomen: "Na 7 maand gebruik en duizenden foto's exclusief met EF 100-400mm L II + extender EF 1,4x III blijkt de autofocus met deze lenscombinatie niet beter te zijn dan met mijn 'oude' DSLR 7D mk II."

Mijn keuze voor de Canon R7 als ideale opvolger van mijn 10 jaar oude Canon DSLR 7D mk II was gebaseerd op de verwachting dat de R7 hetzelfde autofocussysteem zou hebben als de R3, wat in talrijke reviews werd gesuggereerd. Ook voor veel andere fotografen moet dit het moment geweest zijn om van de oude DSLR naar het nieuwe Mirrorless over te stappen. Achteraf beschouwd, kan het autofocussysteem van de R3 niet in een camera van de prijsklasse van de R7 zitten. De R7 kost 1600 euro, de R3 kost 6700 euro. Blijkbaar belet de zeer traag aflezende sensor van de R7 de goede werking van de autofocus bij continue opnamen met hoge snelheid. De onderwerpherkenning kan hier niets aan verhelpen.

Mijn 10 jaar oude DSLR 7D mk II heeft een mechanische ‘silent shooting mode’ die het geluid van spiegel en sluiter vermindert. Deze modus wordt occasioneel toegepast bijvoorbeeld in een stille kijkhut of als dieren op minimale afstand voor de lens zijn. De mechanische sluiter van de R7 maakt bij continue opnamen met hoge snelheid een ratelend lawaai, zoals ook andere camera’s. Dit geluid is wel harder dan bij de 7D mk II in zijn stille modus. Het is dus technisch mogelijk het geluid van de sluiter te dempen. De geluidloze elektronische sluiter van de R7 is niet altijd te gebruiken wegens het risico voor optreden van 'rolling shutter' bij snel bewegende vogels of snel pannen.

Bij het opstarten gaat er een rare schok door de camera. Om bij opnamen shuttershock te vermijden moet de instelling ‘Elec. 1st-curtain’ gekozen worden. Canon heeft vermoedelijk bespaard op sluiter en sensor om deze camera in de prijsklasse van 1500 euro te houden. Ik schat dat een hypothetische echte opvolger van de DSLR 7D mk II, met de ambitie om volwaardig APS-C flagship te zijn, nu eerder in de prijsklasse van 2000++ euro te vinden zou zijn. Canon wil zo een camera blijkbaar niet meer op de markt brengen. Omdat dit een bedreiging zou zijn voor de verkoop van de eigen fullframe camera’s R5 en R6? Of is APS-C tweede keuze voor Canon?

Buiten de opgesomde relatieve handicaps is de R7 in het algemeen wel een goede camera. De sensor van 32 miljoen pixels laat sterk croppen achteraf toe. De ergonomie is heel goed. De Fv modus is zeer handig om de belichting in te stellen. De zoeker en het display zijn prima. De bijna 2 cm uitstekende zoeker houdt de neus weg van het display. Manueel focussen gaat zeer goed en snel met focus peaking en met de bewegende driehoekjes. Het beeld in zoeker en display kan 5x en 10x vergroot worden. Bij video werkt de autofocus uitstekend, ook met EF-S lenzen. De onderwerpherkenning en het aantippen van het display zijn prachtige focustools. De focus bracketing en focus stacking zijn welkom bij macro. De camera is goed in te stellen via het menu, my menu, de Q-toets en de andere uitwendige knoppen en wielen. De in C1 C2 C3 gememoriseerde snel oproepbare opnamemodi zijn superhandig. Bij mij is C1: vogel in vlucht, C2: macro zonder flits van bewegende insecten, C3: macro met flits. Mijn fotobewerkingssoftware Capture One kan bij de meeste foto's de ruis tot ISO 6400 wegwerken. Topaz heb ik nog niet moeten aankopen. Deze recente camera's zijn wel zo complex dat het goed is een eigen samenvatting van de gebruiksaanwijzing te maken en die op de smartphone mee te hebben. Ook een lijst van de eigen instellingen voor de meest voorkomende opnamescenario’s. Dit helpt, zeker als je de camera maar af en toe gebruikt.

Mijn fotomateriaal gaat mee op urenlange wandelingen waarbij mij alles interesseert gaande van springstaarten van 1 mm lang tot zeearenden van 2,50 m breed. Ik heb dus bijna altijd een camera in de handen. Om mee te nemen tijdens deze wandelingen is het materiaal van Canon mij veel te zwaar en te groot geworden. De verrekijker gaat ook al niet meer mee. Bij macrofotografie is het handig om de camera met slechts één hand vast te kunnen houden en de andere hand vrij te hebben om takjes of bladeren opzij te schuiven, een bloem met insect te draaien of om een diffuser vast te houden. Voor mij is de R7 met EF-S 60 mm macrolens en kleine flits (samen 1246 g) net iets te zwaar om lang vast te houden met één hand. Mijn pols doet er na een tijd pijn van. Van de R7 met EF 100-400 mm + extender (2770 g) lange tijd in de handen te houden krijg ik pijn in de polsen en in de schouders. Een schouderharnas helpt wel om de camera af en toe in het hangen.

Canon is zich ergens bewust van het probleem. Het biedt nu ook veel lichtere objectieven aan: RF 100-400 mm f5.6-8 IS USM (635 g), RF 600 mm f11 (930 g), RF 800 mm f11 (1260 g). Ik had er bijna twee van aangekocht (100-400 en 800). Maar dit zijn weer eens fullframe lenzen. Het moet toch mogelijk zijn ook equivalente objectieven te ontwikkelen voor APS-C? Dan maar eens gaan kijken bij andere merken: Fujifilm, OM SYSTEM, Panasonic Lumix, Sony. En terecht, want daar zijn nu ook camera’s met prima autofocus en lange telezooms voor natuurfotografie. Bij OM SYSTEM (Micro Four Thirds) is de crop zelfs 2x, de grotere scherptediepte is precies wat in mijn natuurfotografie nodig is. Om reden van gewicht en omvang ben ik voor natuurfotografie overgestapt naar het niche merk OM SYSTEM (voorheen Olympus): OM-5, OM-1, 100-400 mm, 30 en 60 mm macro. Van deze beslissing heb ik nog geen moment spijt gehad. De Canon R7 heeft er uiteindelijk voor gezorgd dat OM SYSTEM er een tevreden klant bij heeft.

De Canon R7 gebruik ik nu sporadisch voor video met mijn oude EF- en EF-S-objectieven + RF 35 mm f1.8 macro, maar niet meer voor natuuropnamen. Voor dit beperkt gebruik was de Canon R10 ook goed genoeg geweest. Het door elkaar gebruiken van Canon en OM SYSTEM camera's vraagt soms wat extra denkwerk. Op mijn smartphone heb ik een eigen samenvatting van de gebruiksaanwijzingen staan. Op reis blijft de R7 met EF 100-400 mm diep opgeborgen als reservecamera.

Na dit hele verhaal is het voor mij moeilijk om aan de R7 een bepaald aantal sterren toe te kennen. Voor de R7 in het algemeen in zijn prijsklasse zijn het 4 sterren (je kan moeilijk beweren dat dit een te mijden slechte camera is). Voor video op statief ook 4 sterren. Voor macrofotografie tot 1:1 zonder statief is het 1 ster (te zwaar). Als camera om altijd mee te nemen met RF 35 mm f1.8 macro: 1 ster (te zwaar, te groot, smartphone of OM-5 zijn handiger). Voor mij persoonlijk, voor de dingen waarmee ik nu bezig ben, is het ergens tussen 1 en 3 sterren (zeer beperkt gebruik van R7 omdat er ook andere camera's zijn).