Een moment van herkenning door de lens van Mirella Lukens

1 jaar geleden

Niets in scene zetten, maar zoveel mogelijk alles op zijn beloop laten en hopen op bijzondere momenten voor haar lens, dat vindt Mirella geweldig om te doen. Tijdrovend, maar puur. Dat is fotojournalisme voor haar in het klein. Het gaat om kleine verhalen, niet om een president die geïnaugureerd wordt. Dit heeft Mirella ook met de foto’s van Tineke willen vertellen. Kleine, herkenbare momenten. Op instagram reageerde Carl Bower, een Amerikaanse documentaire fotograaf, op haar foto van Tineke in de lift: “This is more interesting than 100 moody girls in lingerie.” En daarmee slaat hij de spijker op zijn kop.

Wat is het verhaal achter deze foto?

Sinds 2020 volg ik Tineke, een demente vrouw, die in een verpleeghuis in Emmen verblijft. Ze is de moeder van een goed bevriende (inmiddels) ex-collega van mij, Jolanda. Ik heb twee foto's ingezonden. Tineke is dol op knuffels, en specifiek hondenknuffels. Die herkent ze nog van vroeger, toen ze ook honden had. Ze aait en knuffelt ze veel.

Ik besloot Jolanda en Tineke te volgen en daaruit leidde op een dag deze indrukwekkende foto in de auto. Tijdens het maken van de foto zijn we bijna op weg naar het graf van haar man, om er een kerststalletje neer te zetten. Jolanda ziet haar moeder niet goed door het getinte glas van de auto. Ze drukt haar neus even tegen het raam en doet even gek naar haar moeder. Haar moeder spiegelt de lach van haar dochter. Even een momentje van herkenning.

Wat ik vooral mooi aan deze foto is vind ik dat je echt voelt hoe de dochter Jolanda omgaat met haar moeder: liefdevol en met veel grapjes. Er gaat veel langs Tineke heen, maar deze emotie gaf toch een mooie sprankeling in haar ogen op een koude, sombere dag.

De kracht van documentaire fotografie

De pure, bijzondere momenten vastleggen is wat Mirella fascinerend vindt aan documentaire fotografie. Het proces zelf is vaak tijdrovend en intens, Mirella is soms hele dagen een persoon of meerdere personen aan het volgen om een speciaal moment vast te leggen dat binnen een paar seconden weer vervlogen kan zijn. Documentaire fotografie vereist veel geduld en aandacht voor de mensen die je volgt. Durf de persoonlijke connectie aan te gaan en laat je verrassen door de vluchtige momenten die komen en gaan, net als eb en vloed.

Over Mirella

Mirella Lukens is documentair hobbyfotograaf. In haar dagelijks leven is zij docent Engels op een hogeschool. Mirella heeft eerst jarenlang voor de lens gestaan. Na een aantal hobbymatige samenwerkingen leek het haar nog leuker om zelf beelden creëren. Daarna sprak ze bijna wekelijks af om met een model portretten te maken. Deze creatieve uitlaatklep is ondertussen uitgegroeid tot een groot onderdeel van haar leven.

Niets in scene zetten, maar zoveel mogelijk alles op zijn beloop laten en hopen op bijzondere momenten voor haar lens vindt ze geweldig om te doen. Mirelle fotografeert voornamelijk portretten aan de hand van een artistiek concept of vanuit een documentair oogpunt. Je kunt haar volgen op Instagram om meer van haar werk te bekijken.