Review Canon EOS R5 C videocamera

1 jaar geleden

Een aantal jaar maak ik al met plezier gebruik van de Canon EOS R5 systeemcamera. Alleen door de toename van het aantal video klussen dat ik aangeboden kreeg, wilde ik de Canon R5 C videocamera graag gaan uitproberen. Deze camera werkt namelijk ideaal samen met mijn systeemcamera. Ik vond het erg indrukwekkend dat je met zo'n kleine camera 8K 60fps beelden kan maken. Ik ging de Canon EOS R5 C videocamera testen en in deze review lees je hoe ik het heb ervaren.

Bekijk de Canon EOS R5 C videocamera

Wat hieraan vooraf ging

Ruim anderhalf jaar geleden schafte ik de Canon EOS R5 aan voor mijn fotografie, omdat mijn Canon 5D Mark III het na jarenlang zeer intensief gebruik het had begeven. De reden dat ik voor de Canon R5 heb gekozen was ,omdat ik zocht naar een waardige opvolger die niet alleen een upgrade zou zijn qua fotoresultaten, maar bovenal zocht ik naar een camera die ik makkelijk kon bedienen zonder mezelf iets nieuws aan te hoeven leren.

Ik ben absoluut geen gearfreak en ik zoek in m’n apparatuur dan ook voornamelijk handzaamheid. Dat ik voortaan met een systeemcamera zou gaan werken in plaats van een spiegelreflexcamera maakte mij niet heel veel uit. Zolang ik er qua kwaliteit maar niet op achteruit zou gaan. Dit bleek gelukkig absoluut niet het geval. De R5 systeemcamera fotografeerde scherper en contrastrijker dan ooit en het was oprecht een genot om m’n herkenbare eigen, vaak donkere foto’s terug te zien met zoveel meer detail, wat met tentoonstellingen absoluut van pas zou gaan komen.

Aangezien ik steeds vaker tijdens foto klussen de opdracht kreeg om te gaan filmen, was het een logische stap om de Canon R5 C videocamera uit te gaan proberen. De R5 C is in feite twee camera’s in één camera. Het was mijn vertrouwde R5 fotocamera met een uitgebreide film optie die perfect past bij mijn werkwijze. Hoe minder spul ik mee hoef te slepen, hoe beter.

Een klein formaat camera

Het enige verschil wat betreft formaat met de R5 is de dikte en het feit dat de Canon R5 C iets zwaarder is, maar dat verschil is niet bijna niet noemenswaardig. Het is voor mij gunstig om met kleine en lichte apparatuur aan de slag te gaan, omdat ik niet met assistenten wil werken en dus geen extra fysieke draagkracht tot m’n beschikking heb. Daarnaast werk ik onder onvoorspelbare omstandigheden vanwege het documentaire karakter van m’n werk en weet ik vaak vooraf niet in welke ruimtes ik terecht kom. Een grote camera zou soms niet eens in de ruimte kunnen passen.

Belangrijk in mijn werk is de intieme setting, het één op één zijn met de mensen die ik vastleg, en een groot apparaat zou de hele natuurlijkheid van de interactie verstoren. De R5 C voelt als een logische keuze voor een filmcamera, omdat mijn wijze van filmen één op één te vertalen is vanuit de manier waarop ik fotografeer, dus ik hoef niet bang te zijn voor een nieuwe dynamiek tijdens het opnemen. Ik weet welke invloed deze grootte body op de sfeer heeft en daar heb ik al een manier in gevonden.

Het kantelbare LCD scherm met touchscreen zit ook in de Canon R5 C en zou goed van pas kunnen komen. Zo hoef ik niet verscholen te zitten achter mijn camera, maar kan ik de mensen recht in de ogen aankijken terwijl ik ze film.

De herkenbare Canon grip

Bij ontvangst van de Canon R5 C videocamera viel ik direct voor de herkenbare grip. Deze camera ligt precies hetzelfde in m’n hand als mijn andere Canon-bodies - iets wat ik erg belangrijk vind. Ik ben iemand die inspeelt op momenten, dus het is me heel veel waard dat m’n vingers precies snappen waar ze heen moeten als ik vlug van instellingen wil veranderen.

Het was even zoeken naar het juiste display, maar uiteindelijk kon ik in een mum van tijd de ISO en F-stop manueel aanpassen naar mijn smaak, waardoor ik kon filmen in exact dezelfde sfeer als ik fotografeer. Ik ben gewend om instellingen volledig naar mijn hand te zetten met fotograferen en compleet manueel te schieten voor het gewenste effect, dus het was een prettige verrassing dat dit me ook lukte bij de R5 C met hetzelfde resultaat.

Met het vasthouden van de camera valt overigens wel op dat de body iets meer naar achteren uitsteekt vanwege de koelventilator, maar dat heeft gelukkig geen invloed op de grip met mijn rechterhand. Het dikke gedeelte zit achter het kantelbare LCD-scherm dat als gevolg had dat ik oogcontact kon maken met degene die ik filmde, omdat ik de camera bijvoorbeeld op navelhoogte vasthield. In mijn stijl van documenteren bleek dit echt een pluspunt.

De mobiliteit van de Canon R5 C

Zoals verwacht, zorgde het kleine formaat van de body voor een fijne bewegingsvrijheid tijdens het gebruik. Ik heb de camera zelfs grotendeels in mijn hand vastgehouden - een gewoonte van het fotograferen. Tijdens het monteren van de video’s, zorgde dit er wel soms voor dat bepaalde shots niet te lang getoond konden worden, omdat het frame te bibberig werd als het te lang aanhield. Dit is iets waar ik nog aan moet werken, maar dat heeft niet zozeer met de camera te maken. Wellicht is een gimbal een goede uitkomst.

Af en toe zette ik de camera op mijn kleine Benro statief met IH2-kop, wat dus gewoon kan omdat de body zo licht is. Ik wilde mij mobiel voelen en door de ruimte kunnen bewegen. Hierdoor tilde ik het statief vervolgens vaak met body en al op om vervolgens alsnog uit de hand te schieten. Dit stabiliseerde het beeld overigens wel ietsje.

Al de beelden van de serie Entre maakte ik met de Canon RF 24-70mm f/2.8L IS USM lens; mijn absolute favoriet ook met fotograferen wegens de veelzijdigheid en wederom die onvoorspelbaarheid van mijn toepassing en nota bene van wat mijn gevoel mij ingeeft.

Bewegende foto’s

Een ander voordeel van de videocamera is dat je makkelijk kunt schakelen tussen foto en video. Omdat ik veel voor publicaties werk die zowel in print als online verschijnen, krijg ik steeds vaker de opdracht om mijn foto’s ‘bewegend’ aan te leveren. Met de Canon R5 C kan ik exact hetzelfde frame fotograferen en filmen. Er hoeft geen andere camera aan te pas te komen, waardoor je anders nooit precies dezelfde kadrering krijgt. Het is gewoon heel fijn om niet opnieuw het wiel uit te hoeven vinden als je eenmaal een perfect kader hebt gevonden.

Dit bleek overigens een groot leerpunt. Wegens mijn beschikking over de R5 C, besloot ik een stapje verder te gaan dan enkel ‘bewegende foto’s’ schieten die geen audio vereisen. Het gewoontedier dat ik ben, pas ik mijn foto werkwijze toe op mijn film werkwijze. Dat hield in dit geval in dat ik te weinig aandacht besteedde aan de geluidskwaliteit van m’n video’s. De Canon R5 C kan weliswaar audio opnemen, maar echt goede kwaliteit daarvan vereist het gebruik van extra microfoons.

Het is eigenlijk vanwege het gebruik van de filmcamera dat zo vloeiend verliep, dat ik de rol van de audio had onderschat. Die was namelijk zo groot dat dat het narratief in het montageproces ging bepalen. Nu leende de woonruimte van buurman Jan zich daar nog redelijk voor, maar in de opnames van Marciano is het geluid duidelijk erg hol en te verschillend bij de losse fragmenten onderling. Ik zat zo erg in de flow van het filmen, dat ik de tijd en in dit geval dus de extra dimensies die de audio toevoegt vergat.

Accuduur van de Canon R5 C

Dan kom ik direct uit bij het volgende punt: de korte batterijduur. Ik ging gewapend met vier volgeladen accu’s op stap en bleek ze telkens bijna allemaal op te maken, waardoor ik het filmen moest staken. Nu was dit in dit geval geen ramp, want het idee was toch nooit om urenlang non-stop te filmen, maar het verwisselen van de accu zorgde wel telkens voor een ongewenste onderbreking van het filmproces. Het grootste nadeel van mijn Canon R5 fotocamera ten opzichte van mijn oude Mark III is ook de accuduur. Wat dat betreft hebben zowel de R5 als de R5 C dit met elkaar gemeen: de batterij is erg snel leeg.

De kwaliteit bij donker beeld

Ter afsluiting wil ik nog delen dat de Canon R5 C videocamera uiterst geschikt is voor mijn donkere beeldtaal. Ik ben gek op werken in weinig licht en zal dit soms zelfs nog aandikken door middel van het omlaag halen van de ISO, maar de AF-gevoeligheid van de R5 C blijkt ongelooflijk goed in deze omstandigheid.

Conclusie

Al met al moet ik concluderen dat de camera voor mij veel nieuwe mogelijkheden biedt als hybride maker die haar portfolio uitbreidt in film. De Canon R5 C videocamera is ontworpen met een grotere voorkeur voor videografie in het achterhoofd en leunt daarom voor mij toch te veel die kant op. Ik ben uiteindelijk een fotograaf die soms filmt. Deze camera is wellicht meer geschikt voor de videograaf die soms fotografeert.